Pewnej księżycowej nocy w domu Muminków panował spokój, jednak zdecydowanie coś wisiało w powietrzu. Nikt nie zgasił lampy, jakby przeczuwając, że to noc inna niż zwykle. Nikt również nie zauważył, gdy do domu zakradł się mały czarny cień…
Kim jest tajemniczy łobuz, który lubi gryźć meble oraz niezbyt przyjemnie pachnie i właśnie w niecny sposób postanowił wykorzystać fakt, że drzwi domu Muminków są zawsze otwarte?
W tej wyjątkowej książce Tove Jansson zamiast rysunków autorki znajdują się fotografie wykonane przez jej brata, Pera Olova Janssona. Na zdjęciach widać model domu Muminków, który z pomocą pisarki zbudowali jej bliscy. Można go oglądać w Muzeum Muminków w Tampere.
Tove Jansson (1914–2001) marzyła, by zostać latarnikiem, a stała się znaną na całym świecie pisarką, malarką, ilustratorką i rysowniczką komiksów. Zadebiutowała jako graficzka prasowa w 1928 roku – miała wtedy niespełna 14 lat. Studiowała malarstwo w Sztokholmie, Helsinkach i Paryżu. Pierwszy raz wzięła udział w wystawie w 1933 roku i wtedy też wydała pierwszą książkę z własnymi ilustracjami. W latach czterdziestych zaczęła pisać i publikować utwory w różnych periodykach. Jesienią 1945 roku wyszła drukiem pierwsza część muminkowej sagi: „Małe trolle i duża powódź”. Po dwóch kolejnych powieściach: „Komecie nad Doliną Muminków” (1946) i „W Dolinie Muminków” (1948) pisarka zyskała ogromną popularność, a jej bohaterowie na stałe zagościli w domach i sercach czytelników.
