Niuniuś jest już przedszkolakiem! I choć bardzo lubi swoje przedszkole oraz Panią Madzię, rozstanie z rodzicami nie zawsze jest dla niego łatwe.
Na szczęście mama zna magiczną sztuczkę, która za każdym razem koi serce Niuniusia. Dziś do przedszkola przyszedł Maluch, ale… nie chce się bawić ani gotować zupy z trawy, tylko cichutko płacze. Co się dzieje z Maluchem? I kto mu pomoże?
Czy wiesz, o co tak naprawdę chodzi w adaptacji przedszkolnej?
Powszechnie uważa się, że adaptacja przedszkolna polega na przyzwyczajeniu się do nowego miejsca, rytmu przedszkolnego i grupy dzieci. A my, razem z Agą Nuckowski, mówimy: guzik prawda!
„Gdyby tak było, to dzieci adoptowałyby się w ciągu dwóch dni. Myślę sobie, że też mało które dziecko by płakało. Małe dzieci przecież lubią i są bardzo ciekawe nowych zabawek, placów zabaw oraz innych dzieci. Zabawa to ich żywioł, więc sytuacja przedszkolna, gdzie cały dzień mogą swobodnie się bawić, gdzie ktoś im wymyśla fajne zabawy, gdzie mają grupę towarzyszy do zabawy, powinna być dla nich idealna. Dlaczego więc nie jest? Skąd w adaptacji przedszkolnej tyle trudnych emocji i płaczu?
Ponieważ dzieci idące do przedszkola adaptują się, czyli godzą się/ dostrajają/ akceptują do dużo ważniejszej i większej sytuacji. A mianowicie do rozłąki z rodzicem. Regularnej, kilkugodzinnej rozłąki z osobą, z która czują się związane. I to jest dla małych dzieci ogromne wyzwanie – stąd płacz, lęki, opór, niechęć, frustracja, agresja”.
Aga Nuckowski, psychoterapeutka, autorka serii o Niuniusiu.
