Inni mówią o nich, że są dziwni, a oni po prostu są sobą. Choć spotkali się przypadkiem, razem przeżyją coś, co połączy ich na zawsze. W końcu nie codziennie ucieka się z domu… Pełna zwrotów akcji historia o dziecięcych potyczkach ze światem i narodzinach prawdziwej przyjaźni.
Zaczyna się od szynszyli, która pojawia się znikąd. Potem jest tajna miejscówka w parku, a na koniec – filmik na YouTubie i zarekwirowany telefon.
– No jasne. Spaślaczka, ty i ten knypek, normalnie superbohaterowie.
– Nie mów tak o Katce.
– Taa? A dlaczego nie?
– Bo Katka jest w porządku. A poza tym ja nie mówię na ciebie kaleka.
– Kaleka jest jeszcze okej.
– Mam tak na ciebie mówić?
Pokręcił głową.
– Najlepiej po prostu Franta. A ty?
– Co ja?
– Jak się nazywasz?
– Mila.
– Dziwne imię…
– Bo ja w ogóle jestem dziwna.
Tak poznaje się czwórka dzieciaków z podstawówki. Na pozór nie łączy ich nic – poza tym, że nie pasują do całej reszty.
Mila kocha owady i pająki – i czasem wyłącza się ze świata.
Mały Petr genialnie rysuje i panicznie boi się ciemności.
Katka bardziej niż ludzi lubi książki i słodycze – i nie znosi tego, że tylko jej twarz nie jest pulchna.
Franta woli, by inni wściekali się na głupie filmiki, które wrzuca na YouTube, niż zwracali uwagę na to, że chodzi o kulach.
Gdy Petr postanawia uciec z domu, pozostali ruszają razem z nim – zwłaszcza że wszyscy mają dobre powody, żeby na chwilę zniknąć. I choć różnią się od siebie wszystkim, a momentami szczerze się nie znoszą, to kiedy trzeba, stają za sobą murem.
Klub dziwnych dzieci stał się w Czechach bestsellerem. Autorka, Petra Soukupová, z werwą i wyczuciem opowiada o dziecięcych perypetiach we współczesnym świecie. O skomplikowanych relacjach z innymi, odmiennościach i różnorodności, zwariowanych pomysłach, ukrytych talentach i sile czerpanej z wzajemnego wsparcia.
Seria z Poczwarką to działające na wyobraźnię powieści dla tych, którzy zaczynają dorastać, w głowie mają mnóstwo pytań i chcą być traktowani serio. Dzięki wyrazistym bohaterom i bohaterkom mogą spojrzeć na świat z innej perspektywy – i być może zobaczyć go całkiem inaczej niż do tej pory.
