Rózia wraz z rodzicami przeprowadza się do małego miasteczka leżącego przy Wielkiej Puszczy, tuż nad Jeziorem Księżycowym, zwanym Rogalikiem. Mama dziewczynki będzie prowadzić tam badania archeologiczne pradawnej cywilizacji, o której bardzo niewiele wiadomo.
W nowym miejscu rodzina natychmiast poznaje dziwaczną kozę, która zachowuje się zupełnie „niekozio”, kota, który nie ma nic przeciwko temu, żeby go przygarnąć, oraz sąsiadkę, tajemniczą staruszkę, która zachowuje się w dość podejrzany sposób.
Trochę z nudów, a trochę z wrodzonej dociekliwości Rózia postanawia ją śledzić i odkrywa, że staruszka co kilka dni przemyka do lasu, gdzie znika na kilka godzin. W dodatku z jej domu często słychać straszne hałasy, a koza, pupilek sąsiadki, pojawia się w dziwnych miejscach i o dziwnych porach. Tak jakby ona z kolei szpiegowała rodzinę Rózi.
W pierwszym tomie „Kronik Wielkiej Puszczy” tajemnica goni tajemnicę, ale nie brak też miejsca na nową przyjaźń, szalone przygody i odrobinę – może nawet całkiem sporą – magii!
