Wybrawszy się z mamą w odwiedziny do ukochanej osoby, dziecko pyta współpasażerek i współpasażerów: „Kogo jedziesz odwiedzić?”. Kolejne rozmowy uzmysławiają bohaterowi, że każda i każdy ma w swoim życiu kogoś, kogo kocha bardzo mocno: córkę, syna, żonę, dziadka. To przeżycie pozwala mu odkrywać najbardziej uniwersalne z ludzkich doświadczeń: moc miłości przejawiającą się w rozmaitych formach i w różnych relacjach z bliskimi.
Jadę do Ciebie. Podróże (z) miłości to również książka o umiejętności rozmawiania i poczuciu wspólnoty. Pod okiem mamy dziecko wyciąga rękę i łączy się z otaczającymi je ludźmi; nie boi się obcych – ludzi, którzy mogą „wyglądać niemiło”, oraz ludzi, którzy różnią się od chłopca. Jadę do Ciebie zachęca do szukania podobieństw, akceptacji inności. Skłania do refleksji, że nie powinniśmy skupiać się na różnicach, lecz podobieństwach.
