Nie jest łatwo być nastolatkiem. Ale każdy przez to przechodzi! Komiksowy zbiór autentycznych relacji z czasów dojrzewania. Szczerze, z wrażliwością, ale też z dystansem i poczuciem humoru.
Pierwsza miesiączka, pierwszy stanik. Makijaż, zarost, walka z pryszczami. Odkrywanie swojej tożsamości i orientacji. Pierwsza miłość, pierwszy związek, pierwszy raz. No i związane z tym wszystkim emocje, także te przykre – wstyd, zażenowanie, dyskomfort. Bo czasem naprawdę trudno być nastolatkiem. A otoczenie nie ułatwia.
„Nie wiedziałam, jak się obsługuje tampony”.
„Zawirusowałem komputer, oglądając gołe panie w internecie”.
„Byłem raczej pulchny, przez co stałem się obiektem żartów”.
„Zaczęło do mnie docierać, że bycie dziewczyną mi nie odpowiada”.
Ni pies, ni wydra to zbiór takich i podobnych historii. Dla tych, którzy właśnie przez to przechodzą – żeby wiedzieli, że nie są w tym sami. I dla tych, którzy mają to już za sobą – żeby pamiętali, jak to jest, i umieli mądrze wspierać innych.
Komiks powstał jako praca dyplomowa Heleny Stańczyk. Autorka wykorzystała w nim własne przeżycia oraz opowieści przyjaciół i bliskich, a przede wszystkim historie tych, którzy postanowili podzielić się z nią swoimi wspomnieniami i odpowiedzieli na ankietę zamieszczoną przez nią w internecie.
Najmłodsza osoba, która wypełniła tę ankietę, miała 16 lat. Najstarsza 60. Ale problemy, z którymi musiały się mierzyć, są podobne. Wszyscy takie przeżywamy. Autorka rysowała ten komiks w ostatnich miesiącach swojej nastoletniości. Pomogło jej to oswoić własne dojrzewanie. Bo dobre historie dodają otuchy, a trudne stają się łatwiejsze, kiedy się je opowie.
Mam wrażenie, że odkąd skończyłam 11 lat, naprzemiennie czułam wstyd, zażenowanie lub dyskomfort. Wstydziłam się włosów na nogach, ale wstydziłam się też powiedzieć mamie, że chcę je ogolić. Wstydziłam się poprosić ją, by kupiła mi stanik. Wstydziłam się kupić podpaski. Wstydziłam się pomalować. Wstydziłam się wszystkiego, czego się da.
● (ze wstępu autorki)
